Roque Dalton ~ Όπως εσύ

Όπως εσύ,

αγαπώ τον έρωτα,

τη ζωή

τη γλυκιά χάρη των πραγμάτων

το ουράνιο τοπίο των ημερών του Γενάρη

Επίσης βράζει το αίμα μου

και γελάω από τα μάτια

που έχουν γνωρίσει των δακρύων το ανάβλυσμα.

Πιστεύω πως ο κόσμος είναι όμορφος,

πως η ποίηση είναι σαν το ψωμί,

όλων.

Και πως οι φλέβες μου δεν τελειώνουν σε μένα,

αλλά στο αίμα το ομόφωνο

εκείνων που μάχονται για τη ζωή,

τον έρωτα,

τα πράγματα,

το τοπίο και το ψωμί,

την ποίηση όλων.

(μετάφραση: Γιώργος Μίχος)

                                   

Ο Ρόκε Ντάλτον (Roque Dalton) γεννήθηκε στις 14 Μαΐου του 1935, στο Σαν Σαλβαδόρ. Παράλληλα με τις νομικές του σπουδές, ενεπλάκη στους λογοτεχνικούς κύκλους της χώρας. Το 1957 έγινε μέλος του Κ.Κ. του Ελ Σαλβαδόρ. Φυλακίστηκε επανειλημμένως και το 1960 καταδικάστηκε σε θάνατο — σώθηκε μόνο και μόνο επειδή κατέρρευσε η δικτατορία, μόλις τέσσερις μέρες πριν από την εκτέλεσή του. Ο Ντάλτον εξορίστηκε, αλλά το 1974 γύρισε μυστικά στο Ελ Σαλβαδόρ και εντάχτηκε στο παράνομο αντάρτικο κίνημα της χώρας, το οποίο εκείνη την εποχή ταλανιζόταν από σοβαρές εσωτερικές διαμάχες.

Στις 10 Μαΐου 1975, πέντε μέρες πριν κλείσει τα σαράντα του, ο Ρόκε Ντάλτον δολοφονήθηκε, από μέλη μιας σκληροπυρηνικής φράξιας της οργάνωσής του και με διαταγή της ηγεσίας. Το γελοίο επιχείρημα περί συνεργασίας με τον εχθρό ήθελε απλώς να κρύψει την αδιαλλαξία της ηγεσίας της οργάνωσης μπροστά σε οποιαδήποτε «παρέκκλιση» από την απόλυτη υποταγή σε αυτήν.

Ο Ρόκε Ντάλτον (που «έκανε τις πέτρες να γελούν», σύμφωνα με τον Εδουάρδο Γκαλεάνο) ήταν ο χαρακτηριστικότερος εκπρόσωπος «μιας γενιάς που γεννήθηκε μισοπεθαμένη».


(Του Κώστα Αθανασίου, http://enthemata.wordpress.com/2012/02/26/athanasioy/)