Γιάννης Ρίτσος ~ Ανυπόταχτη πολιτεία

Καλημέρα, αγαπημένη πολιτεία. Καλημέρα...

	Όλα τα παράθυρα προσηλωμένα στο ρολόι της καρδιάς σου
	ποιαν ώρα περιμένουν; ποιο δευτερόλεπτο; ποια μυστική προθεσμία περιμένουν;
	Ναι, θα τον ρίξουμε μια μέρα ανάσκελα τον πόνο.
	Ακούστε αυτό το τρίξιμο της πόρτας. Ελάτε να βοηθήσουμε την πολιτεία που κοιλοπονάει τα μετάλλινα παιδιά της.
	Εσύ είμαι εγώ. Εσύ κι εγώ, είμαστε εμείς. Οι άξονες έχουν πολύ τεντωμένα τα νεύρα τους κι έχουν πολλά τραγούδια που δεν τα 'παν ακόμα. Ποιος φταίει που λείπει το τραγούδι μας;
	Εσύ κι εγώ κι εμείς.
	Πολιτεία του κατραμιού και του θυμού και του ασβέστη,
		φταίμε εμείς.
	Ακούστε το τρίξιμο της πόρτας. Ελάτε.

 

 

Αποσπάσματα απ'την "Ανυπόταχτη πολιτεία" (1952-53), απ'τη συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα [Β'τόμος] (1978)

Η "Ανυπόταχτη πολιτεία" γράφτηκε μετά την επιστροφή του ποιητή, απ' την εξορία του στον Αη-Στράτη και αναφέρεται στην άλλοτε ηρωική και ανυπόταχτη Αθήνα.