Ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!


ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ σ' ενός νησιού τα χώματα                 
δύο του Νοεμβρίου ξημερώματα.


«Το τραγούδι του Ποιητή», ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ



ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΑΙΔΑΚΙ…
Μια νύχτα που η μητέρα μου αγρυπνούσε μ’ ένα κομμάτι φεγγαριού στα χέρια της. Ήτανε κόκκινο, πελώριο, μυτερό στην κόψη του καθώς πριόνι, κι έβγανε καπνούς. Εκείνη, καθισμένη σ’ έναν βράχο δε μιλούσε, μόνο κοιτούσε μακριά κατά το Λιγονέρι. Μια φυσαρμόνικα έκλαιγε σ’ όλο το μάκρος της ακρογιαλιάς κι έβλεπες οι σκιές να μεγαλώνουν. Ύστερα πήρε να φυσάει. Άκουγα ένα-ένα τα φύλλα να μιλάν μέσα στον ύπνο μου.


«Παιδί παιδάκι».


Το νερό με ταλάντευε – κι όλη τη
στεριά μαζί μου και τα τζάμια που αστράφτανε πέρα και τα λευκά μετέωρα δώματα.


Από παιδί τα πήρε λάθος τα γράμματα του κόσμου· ζητούσε «μια
γραφή από φύκια του ήλιου». Ποιος άλλος τη νογάει;


Έπρεπε κάποιος να βρεθεί. Βάλθηκα να γυμνάζομαι πάνω σ’ ένα χαμόγελο· δύσκολο πράγμα, μου πόνεσαν τα χείλη. Χρειάστηκε ν’ αναχωνέψω μέσα μου χρόνους πολλούς, γεμάτο παιδικές αρρώστιες, πένθη της οικογένειας, νευρώσεις· να καταφέρω να τους δώσω την αγωγή του αγέρωχου βουνού, τις συνήθειες της ανατολής και του ηλιοβασιλέματος. Μα οι άνθρωποι, δύσπιστοι, βυσσοδομούσανε. Αρχινήσανε κιόλας μερικοί να μου ζητούν ευθύνες για το δάκρυ εκείνο, που δεν έδειξα.

Παιδί παιδάκι «Τι σου ’μελλε;» «Μια μέρα θα το θυμηθείς»


Οδυσσέας Ελύτης, Ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!, επιμέλεια, σύνθεση κειμένων και σχεδιασμός έκδοσης: Ιουλίτα Ηλιοπούλου, μουσική: Γιώργος Κουρουπός, εκδ. Ίκαρος, 2016 (η έκδοση περιλαμβάνει 2 cd)
 
 
Περισσότερα: https://issuu.com/ikarosbooks/docs/9789605721299
 


Σχόλια