Marc Chagall & Bella Rosenfeld

Ο Marc Chagall είναι αγαπημένος. Κάθε πίνακάς του θα μπορούσε να είναι ένα όνειρο ή ένα ποίημα. Γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1887 σε μια μικρή πόλη της σημερινής Λευκορωσίας, το Vitebsk.
Ο Marc και η Bella Rosenfeld γνωρίστηκαν στο τέλος του καλοκαιριού του 1909. 
Αργότερα η Bella έγραφε στα απομνημονεύματά της:
«Εντυπωσιάστηκα από τα μάτια του, ήταν τόσο γαλάζια όσο ο ουρανός. Είχε ασυνήθιστα μάτια, δεν έμοιαζαν με κανενός άλλου. Δεν είχα ξαναδεί τέτοια μάτια παρά μόνο σε εικονογραφήσεις παραμυθιών με θηρία. Το στόμα του ήταν πάντα μισάνοιχτο, σαν να ήθελε να πει κάτι ή σαν να ετοιμαζόταν να δαγκώσει με τα μυτερά, λευκά του δόντια. Όλες του οι κινήσεις θύμιζαν αρπακτικό… Τι να σκέπτεται άραγε; Βλέπω αυτή τη βαθιά, κάθετη ρυτίδα στη μέση του μετώπου του. Με πλησιάζει, χαμηλώνω το βλέμμα, δεν μιλά κανείς μας, ακούμε μόνο τον δυνατό χτύπο της καρδιάς μας… Το πρόσωπό του ζει μέσα μου, σαν δεύτερο εγώ μου, η φωνή του αντηχεί στ’ αυτιά μου. Συνάντησα καλλιτέχνες και στο παρελθόν, αλλά κανείς τους δεν έμοιαζε με αυτόν…»

«Μου μιλάει με τόση οικειότητα, σαν να συναντιόμαστε κάθε μέρα. Δεν με φοβίζει, έχει μιαν ήρεμη, αυτοελεγχόμενη φωνή. Τα σγουρά του μαλλιά προβάλλουν κάτω από το καπέλο του. Περπατάμε παρέα, δεν είναι τόσο τρομακτικός όσο φαντάστηκα στην αρχή, αλλά δείχνει τόσο δυνατός και στιβαρός, σαν να αντλεί τη δύναμή του από ένα ατσαλένιο ποτάμι..»

«Ήταν τόσο ήρεμα όλα πριν. Έζησα στην ασφάλεια και τη γαλήνη του σπιτιού μας, διάβαζα βιβλία, απέφευγα τους ανθρώπους σαν να ήταν κακά πνεύματα. Και έφτασε η εμφάνιση αυτού του άντρα για να τελειώσει οριστικά η ηρεμία μου…»

Και τα ποιήματα του Marc είναι γραμμένα για αυτήν, για την αγαπημένη του Bella, που έφυγε νωρίς:
«Τα χέρια μου διπλώνονται και σκύβουν / Για να ζωγραφίσουν τη σύντομη ζωή σου / Το στόμα μου και η καρδιά μου ανοίγουν / Ώστε η προσευχή μου να έρθει κοντά σου...» 

«Από τους πίνακές μου / Το όνειρό μου κυλάει / Στα πόδια σου / Αλλά πού είσαι...»


«Μερικές φορές θα ήθελα να φωνάξω κάποιον / Να ζητήσω να ανθίσουν τα τριαντάφυλλα / Στον ερχομό σου
Θα ήθελα να φωνάξω κάποιον / Να ζητήσω η αυγή / Να σκεπαστεί και πάλι / Με το μπλε της νύχτας...»


«Με βλέπω ακίνητο και καθ' οδόν / Χάνομαι / Μπροστά στη φωτιά που έρχεται από τον κόσμο / Η αγάπη μου είναι σαν σκορπισμένο νερό / Στις τέσσερις γωνίες
Πίσω μου έρχονται οι πίνακές μου... »


«Μη με ψάχνετε σήμερα ούτε αύριο / Έφυγα μακριά από μένα / Είμαι / Σε ένα λάκκο δακρύων... »

“In our life there is a single color, as on an artist's palette, which provides the meaning of life and art. It is the color of love”.
MARC CHAGALL