Που λέτε: ο μόνος δρόμος είναι η Ανατολή!
Ω παιδιά που με νιώθετε — πατριωτάκια του ήλιου
Με βέργες και παράξενα πουλιά στα χέρια,
Με χλοερές καρδιές και μάτια καθαρά
Που ακούτε από τις παραλίες την ανατολή να βουίζει
Ζεσταίνοντας στην αγκαλιά σας ένα φως απέραντο
Από την άκρη τ' ουρανού ως το βάθος της καρδιάς
Με πείσμα πορφυρό — πατριωτάκια του ήλιου
Που λέτε: ο μόνος δρόμος είναι η ανατολή!
Με βέργες και παράξενα πουλιά στα χέρια,
Με χλοερές καρδιές και μάτια καθαρά
Που ακούτε από τις παραλίες την ανατολή να βουίζει
Ζεσταίνοντας στην αγκαλιά σας ένα φως απέραντο
Από την άκρη τ' ουρανού ως το βάθος της καρδιάς
Με πείσμα πορφυρό — πατριωτάκια του ήλιου
Που λέτε: ο μόνος δρόμος είναι η ανατολή!
Οδυσσέας Ελύτης απ' τη συλλογή "Ήλιος ο πρώτος" (1943)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου