Ζωή Καρέλλη ~ Εστάμπα

Ζωή Καρέλλη

Από τις άκρες των δαχτύλων της      
κυλάει φως.
Από τα δάχτυλά της κυλάει
ένας ήχος οπάλινος.
Γέρνουν τα δάχτυλά της
και γλιστράν οι σταγόνες στιλπνές
ξεφεύγουν, μικρές, διάφανες φωνές...

και στη μια παλάμη
έχει τον άγνωστο καρπό,
που τον κυβερνά το ευλύγιστο
λύγισμα, του λιγνού, δικού της καρπού.

 

 

Από την ποιητική συλλογή "Αντιθέσεις", εκδ. Δίφρος (1957)