Γιάννης Ρίτσος ~ Εντευκτήριο

 

ΤΟ ΤΡΥΦΕΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ                                                                            

Μη και φόβος δεν είναι το ανθρώπινο σώμα; Φόβος και θάμπος

να το κοιτάξεις. Πιο φόβος να τ'αγγίξεις. Το σώμα μου το ίδιο

φόβος μου είναι. Γδύνομαι στο σκοτάδι. Δεν κοιτάω στον καθρέφτη.

Το δείλι κάθομαι μόνη στο γεφύρι. Τρέμω.

Ποτέ μου δεν έμαθα πού ανταμώνουν τ'ανθρώπινα χέρια.

Γ' ΚΟΡΙΤΣΙ

Ίσως στην αμοιβαία μοναξιά ν'ανταμώνουν.

Β' ΚΟΡΙΤΣΙ

Στη μοναξιά ανταμώνουν μια στιγμή για να χωρίσουν πάλι.

ΤΟ ΤΡΥΦΕΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ

Μη και στο χωρισμό ανταμώνουν; Δεν ξέρω τι λέω.

Μεγάλο φως απ' το παράθυρο χτυπάει τον τοίχο, μου θαμπώνει τα

μάτια.

ΤΟ ΠΛΑΤΥΣΤΕΡΝΟ ΑΓΟΡΙ

Κουτά κορίτσια, η μοναξιά είναι χώρισμα · η επανάσταση: αντάμωμα.

Θα δείτε.

Α' ΚΟΡΙΤΣΙ

Ποιος είπε τη λέξη. Φοβάμαι. Λέξη μεγάλη.

Β' ΚΟΡΙΤΣΙ

Μεγάλη λέξη. Φοβάμαι. Σαν τον έρωτα. Έ -ρω -τας, είπε.

(Απόσπασμα, Εντευκτήριο [1979-1981], ΕΠΙΝΙΚΙΑ*, εκδ. ΚΕΔΡΟΣ)
*Τα  "ΕΠΙΝΙΚΙΑ" είναι ένας συγκεντρωτικός τόμος που περικλείει συνθέσεις του ποιητή την περίοδο 1977-1983