Arseny Alexandrovich Tarkovsky ~ Αρσένι Ταρκόφσκι



Andrei Tarkovsky's Polaroids

 

Τον τελευταίο μήνα του φθινοπώρου,

στη δύση της ζωής μου,

γεμάτος θλίψη

Μπήκα

στο δάσος δίχως όνομα και φύλλα,

λουσμένο ολόκληρο

στο γαλακτερό

γυαλί ομίχλης.

Από τα γκρι κλαριά

στάζαν τα δάκρυα,

που μονάχα τα δέντρα χύνουν

την παραμονή του χειμώνα

που καταργεί το χρώμα.

Και ξαφνικά συνέβη το θαύμα:

στη δύση μες απ’ τα σύννεφα

έλαμψε το γαλάζιο,

και η φωτεινή ακτίνα, ίδια Ιουνίου φως,

τ' αηδονιού τραγούδι, δόρυ ελαφρύ,

καρφώθηκε στο παρελθόν μου,

περνώντας από το μέλλον.

Και έκλαιγαν τα δέντρα. Προσμέναν

τις γενναιοδωρίες, τα ευλογημένα έργα,

τις ευτυχισμένες θύελλες στο γαλάζιο.

Και σύραν το χορό τα περιστέρια

όπως στα πλήκτρα τρέχουνε τα χέρια

από τη γη ως τα ψηλά τ' αστέρια!

 

(1978)


Αρσένι Ταρκόφσκι (1907-1989): έγινε γνωστός όταν ο γιος του Αντρέι Ταρκόφσκι, συμπεριέλαβε δικά του ποιήματα στις ταινίες του. Επί χρόνια η επίσημη σοβιετική λογοτεχνία τον αγνοούσε ηθελημένα, με το πρόσχημα ότι η ποίησή του δεν είχε κανένα πολιτικό περιεχόμενο και ήταν περισσότερο γνωστός ως μεταφραστής. Μετά το θάνατό του, τιμήθηκε με το  Σοβιετικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας.