Ray Bradbury ~ Φαρενάιτ 451

 

 

 

«Ο καθένας μας πρέπει να αφήνει κάτι πίσω του όταν πεθαίνει, έλεγε ο παππούς μου. Ένα παιδί ή ένα βιβλίο ή έναν πίνακα ή ένα σπίτι ή έναν χτισμένο τοίχο ή ένα ζευγάρι παπούτσια χειροποίητα. Ή έναν κήπο καλλιεργημένο. Κάτι που να το έπιασες με το χέρι σου, με όποιον τρόπο, έτσι ώστε η ψυχή σου να έχει κάπου να πάει όταν πεθάνεις και όταν οι άνθρωποι κοιτάζουν εκείνο το δέντρο ή το λουλούδι που φύτεψες, να είσαι εκεί. Δεν έχει σημασία το τι κάνεις, έλεγε, παρά μόνο να αλλάζεις κάτι από αυτό που ήταν πριν το αγγίξεις σε κάτι που να σου μοιάζει αφότου το αφήσεις από τα χέρια σου. Η διαφορά ανάμεσα στον άνθρωπο που απλώς κουρεύει το γκαζόν και στον πραγματικό κηπουρό είναι στο άγγιγμα, έλεγε. Ο πρώτος θα μπορούσε να μην ήταν εκεί καθόλου, ο κηπουρός θα είναι εκεί για πάντα».

 

Το «Φαρενάιτ 451» (Fahrenheit 451) είναι μυθιστόρημα του Ρέι Μπράντμπερι, ο οποίος στο έργο του αυτό αναφέρεται σε μια δυστοπική εποχή, στο μέλλον, όπου τα βιβλία είναι απαγορευμένα. Ομάδες πυροσβεστών μπαίνουν σε σπίτια όπου υπάρχουν βιβλιοθήκες, ύστερα από καταγγελίες γειτόνων και τα καίνε, ώστε να καταστρέψουν έτσι και το περιεχόμενό τους που μπορεί να είναι ανατρεπτικό. Καταπολεμούν έτσι την αμφισβήτηση και τον προβληματισμό που συνεπάγεται η ανάγνωσή τους.
Σημειώνεται ότι στους 451 βαθμούς της κλίμακας Φαρενάιτ καίγεται το χαρτί.

(Πηγή: Βικιπαίδεια)

Για την ανάρτηση αυτή πρέπει να πω ευχαριστώ στη φίλη μου, την Έλλη.