Περί βροχής ~ Martin Page

φωτ. απ' το εξώφυλλο των γαλλικών εκδόσεων, J' AI LU 

 

Μια φιλοσοφική και ποιητική αιτιολογία της βροχής...

 

 

 Κάτω από τη βροχή, η ημέρα δεν ανήκει πια στην εργασία, μήτε στις πεζές κουβέντες που ανταλλάσσουμε, μήτε στα γεύματα, μήτε στις διαδρομές. Τα φύλλα τρεμίζουν, οι ομπρέλες ανοίγουν, τα καφέ, οι κινηματογράφοι και τα βιβλιοπωλεία γεμίζουν.

 [...] Ο ρυθμός της ζωής μας σπάει· δεν πρόκειται παρά για μικρούλες ρωγμές, αλλά ξαφνικά μοιραζόμαστε τη χαρά του ερχομού μιας ποιητικής αναρχίας.

 

Η βροχή επικυρώνει τα αισθήματά μου. Μερικοί έρωτες δεν την άντεξαν.Τα ασταθή χρώματά τους ξεπλύθηκαν. Μερικές φορές η βροχή μου επιτρέπει να είμαι ερωτευμένος δίχως αντικείμενο...

[...] Η βροχή πέφτει έτσι καθώς πέφτουμε στα δίχτυα του έρωτα: αψηφώντας τις προγνώσεις.

 

 

Μαρτέν Παζ (Martin Page), Περί βροχής, εκδ. ΑΣΤΑΡΤΗ, Αθήνα 2007, μτφρ. Λόισκα Αβαγιανού