Κατερίνα Σχινά ~ Καλή & ανάποδη / Ο πολιτισμός του πλεκτού

Η μητέρα μου γερνάει - μάλλον γέρασε κιόλας· πολύ. Δεν είναι αιώνια, ακόμη κι αν εξακολουθώ να πιστεύω, σαν παιδί που εκλιπαρούσε μια σχέση που ποτέ δεν κατορθώθηκε, ότι θα υπάρχει για πάντα. Την κοιτάζω, μικρούλα, συρρικνωμένη, και ξέρω ότι αυτή είναι που με όρισε όπως κανείς. Έγινα ό,τι είμαι σε αντιδιαστολή μ' εκείνην, και κατάφερα να της μοιάσω όσο η ίδια δεν είχε ποτέ ελπίσει. Στην πρώτη νιότη μου, έλεγα πως ήταν το "παράδειγμα προς αποφυγήν" - ηδονικά θυματοποιούμενη, εγωιστικά κοντόφθαλμη, ηθικολογικά αυτοπεριοριζόμενη - όμως, από την άλλη, δεν μπορούσα να μην της αναγνωρίσω τη γενναιοδωρία, το χιούμορ της, τη δημιουργικότητά της. Μπορεί άραγε να διαλέξει κανείς πραγματικά τι θα κρατήσει από τους γεννήτορες και τι θα πετάξει; Φορές, μου φαίνεται πως έκανα λάθος στις αναλογίες.



Μαθηματική εξίσωση, μουσική παρτιτούρα, εικαστικός καμβάς, ποιητικό εργαλείο, όπλο αντίστασης, μέσο κοινωνικοποίησης, πεδίο φεμινιστικής διερεύνησης, αφετηρία στοχασμού, το πλέξιμο δεν είναι απλώς μια μοναχική δραστηριότητα, μια τεχνική αναδημιουργίας. Πίσω από τη χειροτεχνία λανθάνει ένας ολόκληρος πολιτισμός. Η Κατερίνα Σχινά, επίμονη πλέκτρια παιδιόθεν, αποτυπώνει τα πολλά πρόσωπα του πλεκτού ανατρέχοντας στην ποίηση και την πεζογραφία, την ανθρωπολογία, τις κοινωνικές επιστήμες, τις εικαστικές τέχνες, τα μαθηματικά και τα κινήματα αμφισβήτησης.
Συγχρόνως γράφει την πλεκτική αυτοβιογραφία της, μέσα από τις ιστορίες των πουλόβερ που έφτιαξε κι εκείνων που τα φόρεσαν.

(Απ' την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο)


Κατερίνα Σχινά, Καλή και ανάποδη / Ο πολιτισμός του πλεκτού, εκδ. Κίχλη, πρώτη έκδοση: 2014

Δείτε κι εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=-17iPki0hIk
https://www.youtube.com/watch?v=nZSD0m2p8hY