Alejandro Zambra ~ Τρόποι να γυρίζεις σπίτι

Σήμερα το πρωί, σ' ένα παγκάκι του Διακοινοτικού Πάρκου, είδα μια γυναίκα να διαβάζει. Κάθισα απέναντί της για να δω το πρόσωπό της, αλλά ήταν αδύνατον. Το βιβλίο είχε απορροφήσει το βλέμμα της κι ήταν στιγμές που πίστεψα πως αυτό ήταν σκόπιμο, πως ο τρόπος που κρατούσε το βιβλίο - ακριβώς στο ύψος των ματιών της, με τα δυο της χέρια και με τους αγκώνες ακουμπισμένους σ' ένα φανταστικό τραπέζι - ήταν ο τρόπος της να κρύβεται.
Είδα το λευκό της μέτωπο και τα ξανθωπά μαλλιά της, αλλά ποτέ τα μάτια της. Το βιβλίο ήταν η μεταμφίεσή της, η πολύτιμη μάσκα της.
Τα μακριά της δάχτυλα κρατούσαν το βιβλίο σαν λεπτά αλλά σφριγηλά κλαδιά. Κάποια στιγμή την πλησίασα τόσο πολύ, ώστε μπόρεσα να δω ότι τα νύχια της ήταν σαν φαγωμένα.
Είμαι σίγουρος πως διαισθανόταν την παρουσία μου, αλλά δε χαμήλωσε το βιβλίο. Συνέχισε να το κρατάει όπως κρατάει κανείς το βλέμμα.
"Διάβασμα είναι να καλύπτεις το πρόσωπό σου" σκέφτηκα.
Διάβασμα είναι να καλύπτεις το πρόσωπό σου. Και γράψιμο είναι να το αποκαλύπτεις.



Αλεχάντρο Σάμπρα / Alejandro Zambra, Τρόποι να γυρίζεις σπίτι, εκδ. Ίκαρος, μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης
Ένα απόσπασμα

Περισσότερα: www.alejandrozambra.com