Ευθυμία Κολλιοπούλου ~ Νυχτερινός καταναλωτισμός

Alexander Calder, Untitled (Sun & Moon)

Αθήνα, Παρασκευή, απόγευμα. Μόλις γύρισες από τη δουλειά. Πετάς το σακίδιο, κρεμάς μπουφάν, βγάζεις παπούτσια, πηδάς στον καναπέ. Κλείνεις τα μάτια και βυθίζεσαι για πέντε ολόκληρα λεπτά. Ανοίγεις τα μάτια και ψάχνεις στον χώρο να εντοπίσεις το λάπτοπ. Το βρίσκεις! Το παίρνεις στα πόδια, απλώνεις τις παλάμες στην επιφάνειά του και ετοιμάζεσαι να το ανοίξεις. Τη στιγμή που το ανοίγεις, εύχεσαι να είχες μείνει στα πέντε λεπτά ηρεμίας. Αλλά είναι πια αργά. Τα χέρια σου δεν ακολουθούν την σκέψη σου, αλλά την καθημερινή συνήθεια. Συνήθεια. Λέξη βαρετή, αδιάφορη, μα τόσο απροσδιόριστα οικεία. Όπως και να 'xει, ανοίγεις το pc, μπαίνεις στην προσωπική σου ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, γνωρίζοντας πως θα βρεις τους φίλους σου στα μηνύματα.

Το ξέρεις, δεν το εικάζεις. Και αυτοί, την ίδια πορεία ακολούθησαν μετά τη δουλειά. Είναι σαν άτυπο καθημερινό ραντεβού. Η κόρη του ματιού σου διαστέλλεται σαν να ήπιες μόλις την πρώτη της ημέρας γουλιά καφέ. Συμμετέχεις ταυτόχρονα σε πέντε διαφορετικές ομαδικές συνομιλίες. Ξεκινούν οι συζητήσεις και οι διαπραγματεύσεις φυσικά για το γνωστό θέμα. Τι θα κάνετε σήμερα το βράδυ. Φυσικά, ούτε που θέλεις να βγεις. Θέλεις να καθίσεις εκεί ακριβώς που είσαι, να ξοδεύσεις τον χρόνο σου ατενίζοντας λαίμαργα το ταβάνι. Όπως τότε, που ακόμα υπήρχε χρόνος. Τώρα χρόνος δεν υπάρχει. Ολόκληρη η ζωή έχει εγκλωβιστεί σ’ ένα τριήμερο. Προτάσεις πέφτουν βροχή. Οι νυχτερινές επιλογές διασκέδασης κυκλοφορούν στο διαδίκτυο σαν νύφες σε γαμοπάζαρο. Μοιραίες, ελκυστικές, σου φωνάζουν να τις δεχτείς μόνο για μια μέρα. Τη στιγμή που αποφασίζεις να τις απορρίψεις και να γίνεις εργένης του καναπέ σου, οι φίλοι σου επισυνάπτουν καινούργια ελκυστική πρόταση. Ξαναμπαίνεις στο παιχνίδι. Ξεκινά καινούργιος κύκλος διαπραγματεύσεων. Εφήμερες νύφες που προτιμούν την τζαζ, άλλες τα πάρτυ σε αστικά υπόγεια και μερικές κουλτουριάρες που τάχα μου υπερασπίζονται την τέχνη. Θολωμένος από μια ψεύτικη δίψα, αρπάζεις το σακίδιο και χύνεσαι στους δρόμους. Βρίσκεις τους φίλους σου και όλοι μαζί παρασύρεστε σε μια νυχτερινή πολυγαμία. Φοβούμενος μην τυχόν χάσεις κάποια στιγμή, προγραμματίζεις τον χρόνο σου να προλάβεις όσο το δυνατόν περισσότερες εικόνες. Συμπαρασύρεσαι σ' ένα κυνήγι φωτεινών επιγραφών. Κυνηγάς τα φώτα, τη φασαρία, τον καπνό, λέγοντας κάθε λίγο και λιγάκι στα πόδια σου να αψηφήσουν οποιαδήποτε κούραση και να πετάξουν. Είσαι μια αστική πυγολαμπίδα, καταδικασμένη να κυνηγά τα φώτα των αισθήσεων στους δρόμους της πόλης. Καμμένη και από το τελευταίο νυχτερινό φως ξέρεις πως έχασες και αυτή την εβδομάδα την ευκαιρία να ατενίσεις το ταβάνι σου.
Πλησιάζει απειλητικά η Δευτέρα.

Ευθυμία Κολλιοπούλου

Πρώτη δημοσίευση στο ηλεκτρονικό "Φρέαρ".