Marcel Proust ~Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο / Η μεριά του Γκερμάντ

Και οι δρόμοι αυτής της πόλης δεν ήταν ακόμη για μένα, όπως εκεί όπου συνηθίσαμε να ζούμε, απλώς τρόποι για να πάω από ένα σημείο σ' ένα άλλο. Η ζωή των κατοίκων αυτού του άγνωστου κόσμου μού φαινόταν πως θα 'πρεπε να είναι θαυμάσια και συχνά τα φωτισμένα παράθυρα κάποιας κατοικίας με κρατούσαν ακίνητο για ώρα μέσα στη νύχτα τοποθετώντας μπροστά στα μάτια μου σκηνές γεμάτες γνησιότητα και μυστήριο ανθρώπων που δεν θα τους γνώριζα ποτέ... Καμιά φορά σήκωνα τα μάτια μου ως κάποιο παλιό διαμέρισμα μ' ανοιχτά παντζούρια όπου αμφίβιοι άντρες και γυναίκες, αφού προσαρμόζονταν κάθε βράδυ για να ζήσουν σε στοιχείο διαφορετικό απ' το στοιχείο της μέρας, κολυμπούσαν αργά σ' ένα λιπαρό υγρό που, μόλις πέφτει η νύχτα, αναβλύζει αδιάκοπα από το δοχείο της κάθε λάμπας για να γεμίσει τα δωμάτια ως το πέτρινο και γυάλινο χείλος τους, υγρό μέσα στο οποίο άπλωναν, καθώς μετακινούσαν τα σώματά τους, κυματισμούς παχύρρευστους και χρυσαφένιους.


Μαρσέλ Προυστ / Marcel Proust, Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο III - Η μεριά του Γκερμάντ, μτφρ. Παύλος Ζάννας, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2003

Περισσότερα