Miguel de Unamuno ~ Το μυθιστόρημα του Δον Σανδάλιο, σκακιστή


Λίγες αράδες μόνο σ' αυτή την καρτ-ποστάλ. Πήγα στο γιαλό, που ήταν έρημος. Και τον έκανε ακόμα πιο έρημο η παρουσία μιας νέας που περπατούσε εκεί όπου σκάει το κύμα. Η θάλασσα της έβρεχε τα πόδια. Την παρακολουθούσα χωρίς εκείνη να με βλέπει. Έβγαλε ένα γράμμα, το διάβασε, το κατέβασε κρατώντας το και με τα δυο της χέρια, το ξανασήκωσε, το 'κανε κομματάκια, διπλώνοντάς το ξανά και ξανά, κι ύστερα έπιασε να τα σκορπάει ένα ένα, κομματάκι κομματάκι, στον αέρα, που τα πήρε και - πεταλούδες της λήθης; - τα πήγε ως την ξέρα. Έβγαλε το μαντίλι της, έβαλε τα κλάματα, σκούπισε τα μάτια της. Ο θαλασσινός αέρας της τα αποστέγνωσε. Αυτά.


 
Μιγέλ ντε Ουναμούνο, Το μυθιστόρημα του Δον Σανδάλιο, σκακιστή, μτφρ.-επίμετρο: Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Άγρα, 2015, τίτλος πρωτοτύπου: La novela de Don Sandalio, jugador de ajedrez (1930)

Περισσότερα 

Σχόλια