Γιώργος Σεφέρης ~ Μέρες Θ'

Ἀπρίλης ’68

Δὲν ἤμουν ποτὲ μεγάλος γιὰ τὴν ἡλικία μου∙ τὰ σημειωματάριά μου γύρω στὰ 16 χρόνια μου [δὲν] εἶναι παρὰ παιδικά∙ θὰ ἔλεγα μᾶλλον ἀργοπορημένος ἐρωτικά (ἐννοῶ τὸν αἰσθηματισμό — ὄχι τὸν αἰσθησιασμό) μὲ πλατωνικὲς κληρονομιές, ἀπὸ τὰ βιβλία περισσότερο παρὰ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μ’ ἀνάθρεψαν. Φριχτὰ μελαγχολικὴ φύση (ὁ θάνατος καὶ ἡ αὐτοκτονία τριγυρνοῦσαν ὁλοένα μέσα στὸ μυαλό μου ἀπὸ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς ξενιτιᾶς στὸ Παρίσι). Σ’ αὐτὸ ἔπαιξε φαντάζομαι μεγάλο ρόλο καὶ ἡ ἀδεξιότητά μου νὰ βρῶ τὴν κατάλληλη γυναίκα ποὺ θὰ μ’ ἐλευθέρωνε ἀπὸ αἰσθησιακὰ κατακάθια ποὺ μπερδευότανε καὶ θολώνανε τὰ συναισθήματά μου (κατὰ βάθος πήγαινα τυφλός — δὲν ἤξερα πραγματικὰ τί ἤθελα) καὶ τὴν καθαρότητα τῆς σκέψης μου∙ ὅμως πέρα ἀπ’ αὐτὰ θὰ πρέπει νὰ συνέβαλε στὴ μελαγχολία μου καὶ κάποια κληρονομιὰ ἀπό τὴ μεριὰ τοῦ πατέρα ὄχι τῆς μάνας μου, ποὺ ἦταν βέβαια συναισθηματικὸς τύπος ἀλλὰ χωρὶς καθόλου ἀπωθήσεις καὶ μὲ μιὰ ἀπίστευτη ροπή πρὸς τὸ ἀστεῖο.

Γιώργος Σεφέρης, Μέρες Θ' /1 Φεβρουαρίου 1964 – 11 Μάη 1971, εκδ. Ίκαρος, φιλολογική επιμέλεια: Κατερίνα Κρίκου - Davis, 2019