Gaston Bachelard ~ Η Ποιητική του Χώρου

Πόσο προνομιούχες σε βάθος είναι οι ονειροπολήσεις ενός παιδιού! Ευτυχισμένο το παιδί που υπήρξε κάτοχος, αληθινός κάτοχος εκείνης της μοναξιάς! Είναι καλό, είναι υγιές,

να 'χει ένα παιδί τις ώρες της ανίας του, να γνωρίσει τη διαλεκτική του υπερβολικού παιχνιδιού και της χωρίς λόγο ανίας, της καθαρής πλήξης... Την ανία που δεν οφείλεται σε μια έλλειψη συντρόφου στο παιχνίδι! Δεν υπάρχουν παιδιά που εγκαταλείπουνε το παιχνίδι για να πάνε να βαρεθούνε σε μια γωνιά της σοφίτας;
Σοφίτα της πλήξης μου, πόσες φορές δε σε νοστάλγησα όταν η πολύμορφη ζωή μ’ έκανε να χάσω τη φύτρα οποιασδήποτε λευτεριάς.

Gaston Bachelard / Γκαστόν Μπασελάρ, Η Ποιητική του Χώρου / La poétique de l'espace, εκδ. Χατζηνικολή, 1982 (σελ. 43)