Υπάρχει ένα μεγάλο κι όμως ένα πολύ καθημερινό μυστικό. Όλοι οι άνθρωποι συμμετέχουν σ' αυτό, το ξέρουν όλοι, ελάχιστοι όμως το σκέφτονται. Οι περισσότεροι άνθρωποι το δέχονται σαν κάτι χωρίς σημασία και δε νοιάζονται καθόλου. Αυτό το μυστικό είναι ο χρόνος. Υπάρχουν ημερολόγια και ρολόγια για να τον μετράνε, αλλά αυτό δε σημαίνει και πολλά πράματα, γιατί όπως ξέρει ο καθένας μία και μοναδική ώρα μπορεί να σου φανεί αιώνας, άλλες φορές όμως μπορεί να περάσει σα μια στιγμή. Αυτό εξαρτάται από το τι ζεις μέσα σε κείνη την ώρα. Κι αυτό γιατί ο χρόνος είναι η ζωή. Και η ζωή κατοικεί μέσα στην καρδιά. Αυτό ήταν κάτι που δεν το ήξερε κανένας καλύτερα από τους γκρίζους κυρίους. Κανένας άλλος δεν ήξερε την αξία μιας ώρας, ενός λεπτού, ακόμα κι ενός μοναδικού δευτερολέπτου όσο εκείνοι... Γι' αυτό και δεν μπορούσαν να χαρούν τις γιορτές, άσχετα αν ήταν επίσημες ή γλέντια. Το ονειροπόλημα λογιζόταν γι' αυτούς σχεδόν σαν έγκλημα. Αλλά εκείνο που δεν μπορούσαν ν' αντέξουν ήταν η σιωπή. Γιατί όταν όλα ήταν σιωπηλά τους έπιανε φόβος, επειδή τότε ήταν που νιώθανε τι γινόταν στην πραγματικότητα με τη ζωή τους. Γι' αυτό και κάνανε φασαρία, κάθε φορά που θα καταλάβαιναν πως θα έπεφτε η σιωπή... Κανένας δεν έδειχνε να προσέχει πως κάνοντας οικονομία στο χρόνο έκανε οικονομία σε κάτι το εντελώς διαφορετικό. Κανένας δεν ήθελε να συνειδητοποιήσει πως η ζωή του γινόταν όλο και πιο φτωχιά, όλο και πιο μονότονη, όλο και πιο ψυχρή. Εκείνα που το νιώθανε ήταν τα παιδιά, γιατί κανένας δεν είχε πια καιρό γι' αυτά. Ο χρόνος όμως είναι ζωή. Και η ζωή κατοικεί στην καρδιά.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου