Ηλίας Μπουργιώτης - Εγώ, το δέντρο

Πότε ξεκίνησε αυτό το ταξίδι 
κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά
Κανείς δεν θυμάται, δε γνωρίζει
Ήταν πριν από λίγα καλοκαίρια
Ήταν με χιόνι
Ήταν πριν μάθουμε τι είναι καλοκαίρι
και τι είναι χιόνι
Χιλιόμετρα σε μέρες και σε νύχτες ασταμάτητη πορεία στο νερό
Με νερό
Κίνηση, να λυγίζεις και να σκύβεις
Να λυγίζεις και να μη σπας, κίνηση

Το ταξίδι δεν είναι απόσταση
είναι χρόνος
Είναι σιωπηλός χρόνος
που απλώνει στον ψηλό ήλιο
που μαζεύει στη βαθιά ρίζα
Το ταξίδι είναι βλέφαρο που κλείνει
χέρι που σφίγγει
πολύτιμο σκουλήκι που σκάβει για αέρα
Το ταξίδι είναι πριν από εμάς
κι από εμάς μετά
Χιλιάδες δαντελένιοι χάρτες
Ποτάμια, παραπόταμοι κι ανύπαρκτα νησιά
παλλόμενες φλέβες κι αγγεία
πολύπλοκα οδικά συστήματα
Διακλαδώσεις εκατομμυρίων πιθανοτήτων
Όλα σοφά
όλα αναντικατάστατα
Μοναδικά και αεικίνητα
ένα σώμα χορευτών της ριπής και της στάλας
Χίλια χρόνια πάνω στα φύλλα
Κι ο χρόνος που περνάει, δεν φεύγει
μετράει χωρίς να μετρηθεί
αυτός ο ένας πάντοτε
Στο κάθε τώρα
Κυλάει
στους ρόζους, στους κύκλους, στα ξερά
στο καινούριο πράσινο, στις σκιές
στους καρπούς, σε κάθε στιγμή του ταξιδιού
Του ταξιδιού που κάνω
χωρίς ποτέ να κινηθώ
Του ταξιδιού που είμαι
εγώ, το δέντρο

(Αλλέγρη Βουλγαράκη)

Ηλίας Μπουργιώτης, Εγώ, το δέντρο, εκδ. Τόπος, 2021