Αυτό το βιβλίο γεννήθηκε ακριβώς σαν μία άσκηση, κάτι σαν εργασία για τις διακοπές. Πράγματι, το καλοκαίρι του 2016, λίγο προτού γίνω 91 χρονών, μετέφερα τη δουλειά μου στο Μόντε Αμιάτα, όπου περνώ πάντα τις αυγουστιάτικες διακοπές μου. Επειδή δεν μπορούσα να υπαγορεύω στη διάλεκτο της Βιγκάτα, η ευγενική Ιζαμπέλλα Ντεσσάλβι προσφέρθηκε να έρχεται κάθε πρωί και να καταγράφει τις αναμνήσεις μου. Δεν υπολόγιζα ότι θα δημοσιευθούν σε βιβλίο, όχι γιατί δε μου άρεσαν τα διηγήματα, αλλά γιατί ήμουν ήδη αρκετά μεγάλος, είχα μόλις γιορτάσει την έκδοση του εκατοστού βιβλίου μου, και τώρα πια τυφλός (συνεπώς, πώς θα έγραφα;) και με τις καθημερινές κατηγορίες που δεχόμουν ότι είχα προσλάβει «νέγρους» που έγραφαν για μένα, σκεφτόμουν να το κλείσω για πάντα στο συρτάρι.
Κατόπιν με συμβούλευσαν να προσπαθήσω να κάνω ένα διαφορετικό βιβλίο: Γιατί να μη ζητήσω από έξι καταξιωμένους Ιταλούς εικονογράφους, που ανήκουν σε διαφορετικές γενιές, να δημιουργήσουν ο καθένας από ένα σχέδιο που θα είχε τη δυνατότητα να εκφράσει το «συναίσθημα» του βιβλίου μου; Θα αναρωτηθείτε: Και γιατί, εφόσον έχω τυφλωθεί, η ιδέα να υπάρχουν εικόνες που δε θα είχα τη δυνατότητα να δω ποτέ, μ’ έπεισε να δημοσιεύσω τις ασκήσεις μνήμης μου; Γιατί πάντα αγαπούσα την τέχνη, κι όταν δεν αντέχω άλλο το σκοτάδι που είμαι αναγκασμένος να ζω, φτιάχνω τη διάθεσή μου προσπαθώντας να θυμηθώ κάθε πινελιά από τους αγαπημένους μου πίνακες, κι έτσι τα χρώματα επιστρέφουν στη μνήμη μου. Τότε, παρότι δεν τις βλέπω, ζήτησα να μου περιγράψουν με κάθε λεπτομέρεια τις εικόνες των συνεργατών μου σ’ αυτό το βιβλίο, τις ξαναέπλασα με τη φαντασία μου και, ομολογώ, μου άρεσαν πολύ. Οπότε, ευχαριστώ τους Τζίπι, Αλεσσάντρο Γκοττάρντο, Λορέντσο Ματτόττι, Γκουίντο Σκαραμπόττολο και Ολίμπια Ζανιόλι. Ένα ξεχωριστό ευχαριστώ στον Τούλλιο Περίκολι για το εξώφυλλο.
Καλοκαίρι του 2016. Ο Αντρέα Καμιλλέρι, στα 91 του, μάχεται το σκοτάδι της τυφλότητας ανατρέχοντας στις εικόνες της μνήμης του. Και αρχίζει να υπαγορεύει. Γεννιέται έτσι μια πραγματική άσκηση μνήμης, ένα είδος «εργασίας για τις διακοπές». 23 ιστορίες σε 23 ημέρες, για τις αναμνήσεις που σημάδεψαν τη ζωή και το έργο του, και που αποτελούν επιπλέον πολύτιμες βινιέτες της ιστορίας του τόπου του τα τελευταία εκατό χρόνια. Τις ιστορίες συνοδεύουν τα σχέδια έξι καταξιωμένων Ιταλών εικονογράφων, οι οποίοι επιχειρούν να εκφράσουν οπτικά το συναίσθημα του βιβλίου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου