Fernando Pessoa
photo: Camil Tulcan |
Διαιρώ αυτό που ξέρω.
Προκύπτει αυτό που είμαι
κι αυτό που ξέχασα.Ανάμεσα στα δυο πηγαίνω.
Προκύπτει αυτό που είμαι
κι αυτό που ξέχασα.Ανάμεσα στα δυο πηγαίνω.
Δεν είμαι αυτός που σκέφτομαι
ούτε αυτός που είμαι τώρα.
Αν θα σκεφτώ, κομμάτια γίνομαι
Αν θα πιστέψω, για μένα δεν υπάρχει τέλος.
ούτε αυτός που είμαι τώρα.
Αν θα σκεφτώ, κομμάτια γίνομαι
Αν θα πιστέψω, για μένα δεν υπάρχει τέλος.
Γι’ αυτό, είναι καλύτερα
ν’ ακούς μόνο το θρόισμα
της απαλής, βέβαιης αύρας
που μέσ’ από τις φυλλωσιές περνάει.
ν’ ακούς μόνο το θρόισμα
της απαλής, βέβαιης αύρας
που μέσ’ από τις φυλλωσιές περνάει.
"ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΠΕΣΣΟΑ/ Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ,Τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου", μετάφραση - επιμέλεια - ανθολόγηση: Γιάννης Σουλιώτης, εκδ. Μεταίχμιο 2009
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου