Πολυτεχνείο 1973-2012 ~ Τριάντα εννέα χρόνια από την εξέγερση ...
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 1973 - Διαδήλωση φοιτητών ( πηγή φωτ.: www.todayfocus.gr) |
" Kαι με φοβούνται στρατηγοί
δικτάτορες συνταγματάρχες
βασιλιάδες στρατοδίκες
παρ' ότι δεν έχω στην κωλότσεπη μπιστόλι
ούτε γροθιά σιδερένια
ούτε σουγιά να κόβω το ψωμί μου
ούτε μπαστούνι ούτε γεράκι
τίποτα τίποτα
πάρεξ ένα τρεμάμενο χαμόγελο μπροστά στο θαύμα του κόσμου που
ετοιμάζουν
οι πραγματικοί επαναστάτες...".
Γιάννης Ρίτσος, «Το τερατώδες αριστούργημα» (1977)
"Οι γιορτές για το Πολυτεχνείο σήμερα δεν λένε τίποτα. Αυτό που αξίζει σήμερα να θυμάται κανείς από το Πολυτεχνείο είναι οι στόχοι και η λειτουργία της αμεσοδημοκρατικής εξεγερτικής συλλογικότητάς του...Το Πολυτεχνείο, αν έχει κάποια αξία, είναι γιατί δείχνει το δρόμο του αγώνα, αλλά και την δυνατότητα της απόφασης και της οργάνωσης των νέων, ώστε να παλέψουν για τα δικά τους όνειρα και τις δικές τους "ουτοπίες". Συμβολίζει μια πραγματικότητα μέσα στην οποία μπορούμε να βιώσουμε την ομορφιά ως πολιτική πράξη. Εκφράζει το μεγαλείο της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης, για την ομορφιά και την ευτυχία που θέλει παλικάρια, για να σηκώσουν την έκρηξή τους. Είναι φάρος το Πολυτεχνείο, φάρος λαμπρός και όχι φωτοβολίδα! Από τη στιγμή που οι σημερινοί νέοι το νοσταλγούν, σημαίνει ότι μπορούν να δημιουργήσουν τα δικά τους "Πολυτεχνεία". Κι είναι εκπληκτικό ότι νοσταλγούν κάτι που δεν έζησαν!".
Δημήτρης Παπαχρήστος
(Απόσπασμα από συνέντευξή του στο μαθητικό περιοδικό των Γυμνασίων Λίμνης και Μαντουδίου, τεύχος 8, Απρίλιος 1996)
Ο Δ.Παπαχρήστος ήταν ο βασικός εκφωνητής του ραδιοφωνικού σταθμού των φοιτητών κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
"Οι γιορτές για το Πολυτεχνείο σήμερα δεν λένε τίποτα. Αυτό που αξίζει σήμερα να θυμάται κανείς από το Πολυτεχνείο είναι οι στόχοι και η λειτουργία της αμεσοδημοκρατικής εξεγερτικής συλλογικότητάς του...Το Πολυτεχνείο, αν έχει κάποια αξία, είναι γιατί δείχνει το δρόμο του αγώνα, αλλά και την δυνατότητα της απόφασης και της οργάνωσης των νέων, ώστε να παλέψουν για τα δικά τους όνειρα και τις δικές τους "ουτοπίες". Συμβολίζει μια πραγματικότητα μέσα στην οποία μπορούμε να βιώσουμε την ομορφιά ως πολιτική πράξη. Εκφράζει το μεγαλείο της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης, για την ομορφιά και την ευτυχία που θέλει παλικάρια, για να σηκώσουν την έκρηξή τους. Είναι φάρος το Πολυτεχνείο, φάρος λαμπρός και όχι φωτοβολίδα! Από τη στιγμή που οι σημερινοί νέοι το νοσταλγούν, σημαίνει ότι μπορούν να δημιουργήσουν τα δικά τους "Πολυτεχνεία". Κι είναι εκπληκτικό ότι νοσταλγούν κάτι που δεν έζησαν!".
Δημήτρης Παπαχρήστος
(Απόσπασμα από συνέντευξή του στο μαθητικό περιοδικό των Γυμνασίων Λίμνης και Μαντουδίου, τεύχος 8, Απρίλιος 1996)
Ο Δ.Παπαχρήστος ήταν ο βασικός εκφωνητής του ραδιοφωνικού σταθμού των φοιτητών κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου