Βύρων Λεοντάρης ~ Η σιωπή που ακολουθεί ...

  

Όχι μόνο τ`αθώα παράπονα,                                        

που αναποδογυρίζουνε με μια κλοτσιά στο στήθος,

όχι μόνο οι φωνές, που τις ξαπλώνουν στις πλατείες,

όχι μόνο οι ανύποπτοι ενθουσιασμοί.

Πιο δυνατή είναι, πιότερο βαραίνει

η σιωπή που ακολουθεί,

η σιωπή των πεισμωμένων δρόμων, των κλειστών παραθυριών,

η σιωπή των παιδιών μπροστά στον πρώτο σκοτωμένο,

η σιωπή μπροστά στην ξαφνική ατιμία,

η σιωπή του δάσους,

η σιωπή του αλόγου δίπλα στο ποτάμι,

η σιωπή ανάμεσα σε δυο στόματα, που δεν μπορούν να φιληθούν,

κι εκείνη η "ενός λεπτού σιγή",

που παρατείνεται και γιγαντώνεται

μες στις καρδιές, μες στους αιώνες,

η σιωπή που αποφασίζει

τι είναι να μείνει, τι είναι να χαθεί.


Από τη συλλογή "Ψυχοστασία", εκδ. Ύψιλον

 

 

 

Ο Βύρων Λεοντάρης γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών το 1932. Η παιδική κι εφηβική του ηλικία σφραγίστηκαν απ' τη δικτατορία του Μεταξά, τη γερμανική κατοχή και τον εμφύλιο. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και παντρεύτηκε την ποιήτρια Ζέφη Δαράκη.

Δεν έγραψε μόνο ποιήματα, αλλά και εξαιρετικά δοκίμια.

"Ο ποιητής ζητάει να λύσει το προσωπικό του πρόβλημα και να λυθεί απ' αυτό. Δε λέει τα μυστικά του.Τα φυλάει μέσα του ζηλότυπα, τα περιποιείται, τα καλλιεργεί, παράγοντας απ' αυτά νέα μυστικά, πλουταίνοντας άπληστα το ψυχικό βιος του. Γίνεται τοκογλύφος του εαυτού του. Αγωνιά και συντηρείται".
Βύρων Λεοντάρης