Marguerite Yourcenar ~ Η Άβυσσος



Φωτ.: www.apeironeditori.com

 

«Δέστε, συνέχισε ο Ζήνων. Πέρα απ’ αυτό το χωριό, άλλα χωριά. Πέρ’ απ’ αυτό το Αββαείο άλλα Αββαεία, πέρα από ετούτο το κάστρο άλλα κάστρα. Και μέσα στον καθέναν από τους πύργους των ιδεών λείψανα απόψεων επικαλύπτουν τα ερείπια του ξύλου, και μέσα στα κάστρα της πέτρας η ζωή κλείνει σε τοίχους τους τρελούς και ανοίγει ένα πέρασμα στους σοφούς. Πέρα από τις Άλπεις, η Ιταλία. Πέρα από τα Πυρηναία, η Ισπανία. Από τη μία μεριά η χώρα του Μιραντόλα, από την άλλη η χώρα του Αβικέννα. Κι ακόμα πιο πέρα, η θάλασσα, και περ’ από τη θάλασσα, από την άλλη άκρη του απέραντου, η Αραβία, ο Μοριάς, οι Ινδίες, οι δύο Αμερικές. Και παντού, οι κοιλάδες όπου συλλέγονται τα βότανα, τα βράχια όπου κρύβονται τα μέταλλα που το καθένα τους συμβολίζει και μια στιγμή του Μεγάλου Έργου, οι γρίφοι που φυλάγονται μέσα στα δόντια των νεκρών, οι θεοί, ο καθείς με την υπόσχεσή του, τα πλήθη, που ο κάθε τους άνθρωπος περνιέται για κέντρο του σύμπαντος. Ποιος θα’ ταν τόσο ανόητος να πεθάνει χωρίς να’ χει κάνει έστω και μια φορά τον γύρο της φυλακής του;»

 

 

Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Η Άβυσσος, εκδ. Χατζηνικολή, μτφρ. Ιωάννα Χατζηνικολή, τίτλος πρωτοτύπου: L'Œuvre au noir (The Abyss)

 

* Το 1968 "Η Άβυσσος" κέρδισε παμψηφεί το γαλλικό, λογοτεχνικό βραβείο Femina