Λευκάδιος Χερν ~ Κοττό

Ανάμεσα στην εξαφάνιση της σταγόνας και στην εξαφάνιση του ανθρώπου ποια η διαφορά;  Μια διαφορά στις λέξεις… Αλλά, αναρωτηθείτε τι απογίνεται η δροσοσταλίδα. Με τον παντοδύναμο ήλιο τα άτομά της χωρίζονται, ανυψώνονται και σκορπίζονται. Πηγαίνουν στο σύννεφο και στο χώμα, στο ποτάμι και στη θάλασσα και από το χώμα, το ποτάμι και τη θάλασσα θα ξανασηκωθούν, μόνο και μόνο για να πέσουν και να σκορπιστούν πάλι. Θα γλιστρήσουν πάνω σε αχλύ που ιριδίζει, θα γίνουν άσπρος πάγος, χαλάζι και χιόνι, θα αντικαθρεφτίσουν ξανά μορφές και χρώματα του μακρόκοσμου, θα πάλλουν στους βαθυκόκκινους χτύπους των καρδιών που δεν έχουν γεννηθεί ακόμα. Γιατί καθεμία από αυτές πρέπει να συνταιριάσει ξανά τα αναρίθμητα ομοειδή άτομα, για να φτιάξει άλλες σταγόνες -σταγόνες δροσιάς, βροχής και χυμού, σταγόνες αίματος, ιδρώτα και δακρύων.

Λευκάδιος Χερν / Lafcadio Hearn, Κοττό, Ταμείο Παγκόσμιας Κυθηραϊκής Κληρονομιάς, μτφρ. Τέτη Σώλου, 2014


"Μέσα από τον Χερν γνωρίζω την ιαπωνική ψυχή, μια ψυχή που θα μείνει για πάντα άγνωστη σ’ εμάς, τον πολιτισμό και την καλλιέργεια ανθρώπων που ήδη από την εποχή του Χερν είχαν γίνει σκόνη, για να σχηματίσουν άλλους γαλαξίες που δεν έχουν φτιαχτεί ακόμα. Πανανθρώπινες αξίες, ήθος και σεβασμό που ανακαλύπτει και αναδεικνύει το ηθικό εύρος του Χερν διαλύοντας προκαταλήψεις, ενοχές, φόβους και στεγανά. Ψηλαφώ την προσέγγιση και την φιλοσοφία ενός αγνωστικιστή, όπως ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του, για τον οποίο η ζωή είναι μία και χωράει το ίδιο μέσα σε μια δροσοσταλίδα ή σε ολόκληρο το σύμπαν, και ο θάνατος δεν είναι απώλεια. Ενός αγνωστικιστή που χαρακτηρίζεται από σέβας, σημάδι «της σίγουρης, τρανής ψυχής», όπως θα έλεγε ο Καζαντζάκης".

Τέτη Σώλου