Nuccio Ordine ~ Η χρησιμότητα του άχρηστου

Σε αυτό το απεχθές πλαίσιο, η χρησιμότητα των άχρηστων γνώσεων έρχεται σε ριζική αντίθεση με την κυρίαρχη χρησιμότητα η οποία, στο όνομα ενός αποκλειστικά οικονομικού συμφέροντος, προοδευτικά δολοφονεί τη μνήμη του παρελθόντος, της ανθρωπιστικής επιστήμης, τις κλασικές γλώσσες, την παιδεία, την ελεύθερη έρευνα, τη φαντασία, την τέχνη, την κριτική σκέψη και τον πολιτιστικό ορίζοντα που θα έπρεπε να εμπνέει κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα.
Στο σύμπαν του ωφελιμισμού ένα σφυρί αξίζει περισσότερο από μία μουσική συμφωνία, ένα μαχαίρι περισσότερο από ένα ποίημα, ένα γαλλικό κλειδί περισσότερο από έναν πίνακα, διότι είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την αποτελεσματικότητα ενός εργαλείου ενώ είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει σε τι μπορούν να χρησιμεύσουν η μουσική, η λογοτεχνία ή η τέχνη.
[...] Η γνώση γίνεται από μόνη της εμπόδιο στην παντοδυναμία του χρήματος και του ωφελιμισμού.
[...] Η γνώση μπορεί να προκαλέσει ακόμα μια φορά τους νόμους της αγοράς. Εγώ μπορώ να μοιραστώ με τους άλλους τις γνώσεις μου χωρίς να γίνω φτωχότερος.
[...] Έχουμε ανάγκη το ανώφελο όπως για να ζήσουμε έχουμε ανάγκη από ζωτικές λειτουργίες. "Η ποίηση - μας υπενθυμίζει και πάλι ο Ιονέσκο -, η ανάγκη να φανταζόμαστε, να δημιουργούμε, είναι βασική όσο και η ανάγκη να αναπνέουμε. Ανάσα σημαίνει ζωή, να μη δραπετεύουμε από τη ζωή".


 Nuccio Ordine, Η χρησιμότητα του άχρηστου, εκδ. Άγρα, μτφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, 2014