Άκης Δήμου ~ Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα


Τι είναι η αγάπη; Ξέρεις;     
Αναπνοή. 
Και το φιλί τι είναι;
Τσίμπημα πεταλούδας
Και ποια είναι του φιλιού η καλύτερη ώρα;
Μεσάνυχτα, που χαμηλώνουν τ' άστρα
Και πότε μεγαλώνει το γέλιο του ανθρώπου;
Όταν ξαστερώνει η καρδιά του
Και πώς αλλιώς τη λένε την καρδιά;
Δόλωμα για το θαύμα
Και τι είναι θαύμα;
Το κορμί,
Και του κορμιού η άκρη;
Εκεί που πνίγεται η στιγμή: ένα ρυάκι άσπρο





Ο Άκης Δήμου συνομιλεί με το διήγημα του Ιωάννη Κονδυλάκη "Πρώτη αγάπη" (1919).
Ξεφυλλίστε την Πρώτη Αγάπη


Ο Γιωργής βρέχεται από μια θάλασσα κι ανεβαίνει ένα βουνό για να στεγνώσει. Αυτή ήταν η εικόνα που καρφώθηκε στην καρδιά μου, διαβάζοντας την "Πρώτη αγάπη". Αυτή την εικόνα ακολούθησε πιστά κι ο λόγος του Άκη Δήμου, που ανέλαβε να συνομιλήσει με τον Ιωάννη Κονδυλάκη, παραδίδοντας ένα νέο έργο, το "Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα". Η σκηνοθεσία ακολουθεί την υγρή γραμμή της επιθυμίας, το αδύναμο φωτάκι που μεταμορφώνεται μέρα με τη μέρα, λέξη τη λέξη σε μαύρο ήλιο. Σκηνοθετώ ακραία καιρικά φαινόμενα σ’ αυτή την παράσταση. Σκηνοθετώ απόκρημνα τοπία και επιθυμίες, ένα βήμα πριν από τον γκρεμό.
(Σημείωμα του σκηνοθέτη της παράστασης Γιάννη Σκουρλέτη).



Άκης Δήμου, Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα, εκδ. Σοκόλη, 2016

Σχόλια