Jorge Bucay ~ Ο δρόμος της συνάντησης

Υποφέρουμε από ένα είδος συναισθηματικής υπανάπτυξης
που μας ωθεί σε συμπεριφορές
αυτοκαταστροφικές, τόσο στη δημόσια
ζωή μας όσο και στην προσωπική.
Επείγει να βρούμε έναν δρόμο
πoυ θα μας επιτρέψει ν’ ανακαλύψουμε
τον τρόπο να είμαστε πιο υγιείς.
Ο δρόμος αυτός συνδέεται στενά
με την αγάπη και την
πνευματικότητα. Η αγάπη είναι η καλύτερη ένδειξη
υγείας του ανθρώπου,
είναι το ακριβώς αντίθετο της επιθετικότητας,
του φόβου και της παράνοιας,
που με τη σειρά τους αντιπροσωπεύουν
την παθολογία που μας χωρίζει.

Claudio Naranjo, Clan (1984)


ΠΕΡΙΛΗΨΗ

«Μας στηρίζω με όλη μου την καρδιά.
Αν, όμως,
με πιέσεις να διαλέξω...
ανάμεσα σ’ εσένα και σ’ εμένα...
εμένα».
Ξέρουμε πού βρίσκεται κάθε πράγμα και κάθε άτομο που αγαπάμε, αλλά πολλές φορές δεν ξέρουμε πού βρισκόμαστε εμείς. Σαν να ξεχάσαμε τη θέση μας στον κόσμο. Μπορούμε πολύ γρήγορα να εντοπίσουμε τη θέση των άλλων, τη θέση που έχουν οι άλλοι στη ζωή μας, και καμιά φορά μπορούμε να προσδιορίσουμε ακόμα και τη θέση που κατέχουμε εμείς στη ζωή των άλλων. Έχουμε, όμως, ξεχάσει ποια θέση κατέχουμε εμείς στη δική μας τη ζωή.
«Ο δρόμος προς την αυτοπραγμάτωση είναι αδιάκοπος και δυσχερής», επαναλαμβάνει ο Χόρχε Μπουκάι σε όλα του τα βιβλία. Σ’ αυτήν τη σειρά των «Δρόμων», ο δημοφιλής αργεντινός ψυχίατρος μας παρέχει χάρτες της περιοχής για να επιλέξει ο καθένας τη δική του διαδρομή και να πορευτεί με τον δικό του ρυθμό. «Η ευτυχία» διαβεβαιώνει, «δεν είναι απλώς δικαίωμα, είναι επίσης, από πολλές απόψεις, υποχρέωσή μας: μια σύμβαση που έχουμε συνάψει με τη ζωή.» Ο δρόμος της συνάντησης είναι ο δεύτερος από μια σειρά πέντε τόμων που φέρουν τον γενικό τίτλο: «Φύλλα Πορείας».


Χόρχε Μπουκάι, Ο δρόμος της συνάντησης / El camino del encuentro, εκδ. Opera, 2010
Περισσότερα: http://www.operabooks.gr/contents/books.php?books_id=148