5/6/1982

Dark over Light, Mark Rothko (1954)

Ξυπνάω & ο θάνατος έχει γεμίσει το δωμάτιο ξανά. 
Νυχτώνει κι αυτό μου το ξύπνημα ήταν ψεύτικο.
Νυχτερινές κραυγές στην πολιτεία
που τη βιάζουν χιλιάδες βρώμικα φώτα
Και αργόσυρτη ανάσα μονάχα
αυτό το ποίημα.
Σβήνω κοντά σου σαν τον ήλιο που βασιλεύει
Κι αυτά τα λόγια με ματώνουν
Και θα' ρθουν το μεσημέρι οι ψυχαναλυτές
να τα ζυγίσουν, να τα μετρήσουν, να τα κάνουν 
λέξεις σε λεξικά σκονισμένα
Και θα τρομάξουν όταν δουν τις κιτρινισμένες
σελίδες να γίνονται κόκκινες.