Robert Penn Warren ~ Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά

Δεν υπάρχει τίποτα πιο μοναχικό από το να βρίσκεσαι μόνος σου μέσα σ' ένα αυτοκίνητο και να βρέχει.
Ήμουνα μέσα στο αυτοκίνητο. Και ήμουν ευτυχής γι' αυτό. Μεταξύ ενός σημείου στον χάρτη και ενός άλλου σημείου στον χάρτη μεσολαβεί η μοναξιά μέσα στο αυτοκίνητο υπό βροχή.
Λέγεται ότι οι όροι που καθορίζουν την ύπαρξή σου είναι αυτοί της σχέσης σου με τους άλλους.
Αν δεν υπήρχαν οι άλλοι δεν θα υπήρχες κι εσύ, διότι αυτό που κάνεις, που είναι αυτό που είσαι, έχει νόημα μόνο σε σχέση με τους άλλους. Πολύ καθησυχαστική η συγκεκριμένη σκέψη, ειδικά όταν βρίσκεσαι στο αυτοκίνητο μέσα στη βροχή, μόνος τη νύχτα, γιατί σ' αυτή την περίπτωση δεν είσαι εσύ και με το να μην είσαι εσύ, ή κάτι τέτοιο, μπορείς να ξαπλώσεις με την ησυχία σου και να ξεκουραστείς λιγάκι.
Είναι ένα είδος διακοπών από το να είσαι εσύ.
Το μόνο που υπάρχει είναι η ροή της μηχανής κάτω από τα πόδια σου καθώς γνέθει αυτή την εύθραυστη κλωστή του ήχου μέσα από τα μεταλλικά σπλάχνα της σαν αράχνη, αυτό το νήμα, αυτό τον δεσμό, που στην ουσία δεν είναι εκεί, ανάμεσα στο εσύ που μόλις άφησες σ' έναν τόπο και στο εσύ που θα είσαι όταν θα φτάσεις στον άλλο.

  

Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν, Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά, μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. Πόλις, 2020 

Βλέπε κι εδώ.

All the King's Men (1949)